Philippe Thomas, Fransız kavramsal sanatının en ilginç karakterlerinden biri. Özgünlüğü, sanat yapma pratiğine giydirdiği oyunun kurallarında gizli: Philippe Thomas, 80’lerden itibaren ürettiği yapıtlarını yapıtı satın alan koleksiyoncunun, galericisinin ya da müzenin adıyla imzalamaya başlıyor. Parasını verip yapıtı alana, yapıtın etiketindeki sanatçı hanesine adını yazdırmak bedava benzeri bir kampanya. Philippe Thomas, sanat dünyasının dinamikleri, aktörleri ve bu aktörlerin işgal ettikleri pozisyonlar üzerine giriştiği yapısökümü oyununu 1987 yılında bir üst seviyeye taşıyor ve New York’ta readymades belong to everyone® (hazır nesne herkese aittir) isimli ajansı kuruyor. Dekorundan kurumsal kimliğine, sloganından görselliğine bir PR ve reklam ajansının tüm gereklerini yerine getiren readymades belong to everyone®’ın pazarladığı hizmet oldukça basit ve bir o kadar da etkili: bizimle çalışın sanatçı olun, sanat tarihine giriş garantili hem de. Ajanstan yani Philippe Thomas’tan bir yapıt satın alan herkese, sanat tarihine geçme, ağrısız sızısız ve zahmetsiz bir biçimde sanatçı olmanın ayrıcalığını yaşama, sanat dünyasının kodları dahilinde ismini sanatçı olarak tescil ettirme hizmeti sunuluyor. 1988 yılında Paris şubesi de açılan ajans (les readymade appartiennent à tout le monde), 1990 yılında Bordeaux Çağdaş Sanat Müzesi’nde (capc) gerçekleştirdiği anahtar teslimi “feux pales” (solgun ışıklar) sergisiyle müşterilerine vaat ettiği hizmeti yerine getiriyor.
Sergi, hem curiousity cabinet’ten başlayıp Duchamp’ın pisuarına kadar çizdiği hat boyunca müzenin işlevini, yapısını, konumunu sorguluyor, hem de bu tartışmanın içerisine dahil ettiği kendi yapıtlarını ajansının müşterilerinin isimleriyle sergileyerek müşterilerini tatmin etmiş, sattığı hizmetin hakkını vermiş oluyor. Sergiye eşlik etmenin ötesinde, bütünleyici bir parçası olarak kurgulanan katalogdaki birçok metnin yazarı da yine Thomas ama tahmin edeceğiniz gibi yazar hanesini yine sanat dünyasının farklı kişileri işgal ediyor. Philippe Thomas, bilinçli, istekli ve oldukça organize bir şekilde kendi sanatçı unvanını, ismini ve soyadını ortadan kaldırıyor, yok ediyor, yerine sanat yapıtının ticari bir değiş tokuş nesnesi olarak el değiştirdiği anı dondurmak istercesine satın alanın, yapıtın müşterisinin ismini geçiriyor. Philippe Thomas ajansı 1993 tarihinde kapatıyor ve bundan iki yıl sonra 1995 yılında 44 yaşında hayata gözlerini kapıyor. Halihazırda müzelerde sergilenen, koleksiyonlarda bulunan birçok Philippe Thomas yapıtı, bu üretim sisteminin bir sonucu olarak Philippe Thomas yapıtı değil.
bu vesileyle Esat Başak'a da bir selam çakmalı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder